Rozejście kresy białej po porodzie i ciąży – ćwiczenia, leczenie, profilaktyka.
Kresa biała i jej rozejście po porodzie jest zjawiskiem mało estetycznym, który dotyka około 50% kobiet po urodzeniu dziecka.
Około 1/3 udaje się samoistnie odzyskać wygląd brzucha z przed ciąży. Czego dotyczy problem i jak możemy sobie z nim poradzić dowiesz się z tego artykułu?
Otóż na tułowiu z przodu między klatką piersiową, a miednicą nie nazywając szczegółowo przybiega dwoma równoległobocznymi pasami mięsień prosty brzucha. Miedzy nim znajduje się kresa biała – kolagenowa tkanka. Gospodarka hormonalna w czasie ciąży oraz siła wywierana przez rosnący płód powoduje często rozdzielenie się dwóch pasm mięśnia z nieestetyczną, widoczna dziurą w brzuchu w linii pępka. To tzw rozejście kresy białej. Do innych przyczyn rozejścia kresy białej należą:
- Liczne ciąże
- Duża masa dziecka
- Ciąża mnoga
- Otyłość
- Zbyt słabe mięśnie brzucha
- Duża ilość wód płodowych
O rozejściu mówimy, kiedy mięśnie rozchodzą się na minimum 2 palce. Często występuje charakterystyczne układanie się brzucha w stożek. Warto rozpocząć pracę nad kresa białą jak najszybciej po dojściu do siebie po porodzie, aby nie doszło do przepukliny kresy białej. Ryzyko takie istnieje zwłaszcza, kiedy zaczynamy dźwigać po porodzie mając jeszcze wiotkie mięśnie i rozejście między mięśniem prostym brzucha.
Jedną z pomocy jest stosowanie plastrów oklejających miejsce rozejścia i unikanie ćwiczeń zwiększających tłocznie brzuszną wywołującą wzrost siły działającej na ścianę brzucha. Duże znaczenie mają ćwiczenia fizyczne. W doborze ćwiczeń po rozejściu kresy białej należy unikać ćwiczeń na mięśnie skośne brzucha, które skracając się będą poszerzać rozejście kresy.
Pomoc dobrze jest zacząć od edukacji prawidłowej postawy. Częstym zjawiskiem po porodzie jest pogłębienie fizjologicznej lordozy w odcinku lędźwiowym, z racji osłabionych mięśni brzucha, pośladków i nadmiernie napiętych prostowników grzbietu po dźwiganiu płodu. Rozciągamy zatem mięśnie o nadmiernym napięciu i skróceniu. Myśląc o wzmocnieniu mięśni, uwzględniamy przede wszystkim mięsień poprzeczny brzucha. Dobieramy ćwiczenia nie wywołujące nacisku organów wewnętrznych na osłabiona ścianę brzucha. W początkowym działaniu dobre są zatem ćwiczenia w leżeniu na plecach z unikaniem desek czy klęków podpartych. Deski i ćwiczenia w klęku podpartym stosujemy w dalszym etapie ćwiczeń.
Autor:
Marcjan Piotrowski – magister wychowania fizycznego AWF Warszawa. Trener personalny Międzynarodowej Federacji Kulturystyki IFBB z ponad 7 letnim stażem. Terapeuta leczenia ruchem. Doradca żywieniowy. Trener przygotowania motorycznego. Instruktor i trener pływania. Instruktor gimnastyki, kulturystyki i fitness.