Zespół cieśni podbarkowej to stan bólowy dotykający osoby, które wznoszą ramiona nad głowę.

Do nich zaliczymy pływaków, siatkarzy, fryzjerów, dentystów. Dysfunkcję tą określamy również jako uszkodzenie stożka rotatorów.

Sytuacja taka ma miejsce , kiedy ścięgna mięśni odpowiadające za rotację ramienia ocierają sie o wyrostek barkowy i głowę kości ramienia.  Z artykułu dowiesz się o przyczynach, leczeniu  i objawach towarzyszących tej dysfunkcji ortopedycznej.

Objawami towarzyszącymi zespołu cieśni podbarkowej jest ból i osłabienie ramienia i nasilanie bólu wraz z  jego unoszeniem. Zespołowi temu towarzyszy podrażnienie, stan zapalny również naderwanie ścięgna mięśni rotatorów. Przyczyn takiego stanu może być wiele, ale wszystkie z nich powodują zwężenie przestrzeni między  wyrostkiem barkowym, a stawem ramienno- łopatkowym. Trudno wnioskować czy główną przyczyną patologi jest zwiększenie objętości mięśnia czy zwężenie przestrzeni podbarkowej?

Przyjmuje się jednak, że do najczęstszych przyczyn zespołu cieśni podbarkowej należą: kształt wyrostka barkowego predysponujący do ocierania ścięgna mięśnia oraz narośla kostne (osteofity) powstałe na wyrostku barkowym wraz z wiekiem. Do innych przyczyn zaliczamy brak stabilności stawu ramienno – łopatkowego, brak równowagi w sile mięśni odpowiadających za rotację zewnętrzną i wewnętrzną ramienia, zaburzenia w sile mięśni stabilizujących łopatkę z wywołaną jej protrakcją, jak również zaburzenie rytmu łopatkowego tzn prawidłowego przesywania łopatki w momencie wznosu ramienia nad głowę. Leczenie powinno obejmować sprawdzenie i korekcję wszystkich wymienionych elementów, zastosowanie leków niesteroidowych przeciwzapalnych, zmniejszenie aktywności wywołujących objawy bólowe, a w niektórych przypadkach dekompresję operacyjną standardową  lub artroskopową.

Czasem nadmiernie napięty i skrócony mięsień naramienny przy osłabionych rotatorach stabilizujących staw ramienno- łopatkowy, może podnosić głowę kości ramienia do góry w kierunku wyrostka zwężając tym samym przestrzeń podbarkową. Silny mięsien najszerszy grzebietu będzie działał antagonistycznie do naramiennego, stąd też warto wdrożyć w treningu jego angaż pilnując , aby rotacja wewnętrzna nie dominowała nad zewnętrzną!

Pamiętaj. Stosując wiedzę z artykułu robisz to na własną odpowiedzialność.

Autor:
Marcjan Piotrowski – magister wychowania fizycznego AWF Warszawa. Trener personalny Międzynarodowej Federacji Kulturystyki IFBB z ponad 8 letnim stażem. Terapeuta leczenia ruchem. Doradca żywieniowy. Trener przygotowania motorycznego. Instruktor i trener pływania. Instruktor gimnastyki, kulturystyki i fitness.